XM Diana Grabowska

Diana Grabowska tworzy mity. Historie o ludziach i przedmiotach, które nie mogą się wydarzyć. Ale po dekonstrukcji znaczeń zostają ubrane w nowe funkcje i sensy – stają się nośnikami własnej mitologii artystki.

W centrum twórczości Diany jest człowiek. Często tworzy go na swoje podobieństwo. Subiektywna optyka determinuje intymność i indywidualność spojrzenia artystki, skupionej na nadawaniu fizycznego kształtu ulotnym stanom emocjonalnym. I choć pozornie jej prace odwołują się do bretonowskich ready-mades, to w rzeczywistości bliżej im do obiektów niemożliwych, mitycznych form pochodzących z równoległej rzeczywistości, stworzonej nie po to, by ukrywać prawdę, ale by pokazać wielość możliwości.

Twórczość Diany Grabowskiej wywodzi się zarówno z tradycji rzeźbiarskiej jak i sztuki ready-made. Reprezentuje cielesność przywodzącą na myśl lalki Bellmera, anatomiczność ilustracji Fritza Kahna, a zarazem zmysłową intymność prac Bourgeoise. Jej sztuka zachęca do zatrzymania się i refleksji, choć pozbawiona jest konceptualnego chłodu i antyhumanizmu. Prace Diany – obiekty niemożliwe – eksplorują pojęcia pustki i braku, przywodząc na myśl medytacyjne aspekty estetyki japońskiej, a zarazem stanowią krytyczny komentarz do aktualnych tematów: postępującej symulakryzacji życia w erze cyfrowej, roli intymności w świecie bez prywatności, pozycji sztuki w świecie zachłyśniętym designem, sytuacji młodej kobiety w patriarchalnym społeczeństwie, peryferyjnej lub pośledniej roli dyskursów zbudowanych wokół emocji, uczuć. Na tych filarach artystka buduje swoje mitologie – własny, osobny język, którym mówią tworzone przez nią artefakty, przekazując nam to, co niewypowiedziane.

Agata Tomaszewska

 

XM Diana Grabowska

Otwarcie wystawy 9 grudnia 2016

Wystawa czynna 12–22 grudnia 2016 (pn–pt 12–18)